Werken helpt

Werken is van groot belang voor de verliesverwerking door de nabestaande. Arbeid kan immers een positieve invloed hebben op het rouwproces, het geeft structuur, ritme en afleiding. Wanneer een nabestaande weer het beste aan het werk kan gaan, is per individu verschillend.

Als de werkomgeving begrip toont voor mindere prestaties op het werk, het verlies en het verdriet niet negeert en bijvoorbeeld de mogelijkheid biedt extra verlof op te nemen of aangepaste taken te verrichten, verloopt de verwerking doorgaans beter. Als dat niet het geval is, dan is de kans op fysieke of psychische gezondheidsklachten bij de rouwende met ziekteverzuim tot gevolg, groter. Een aantal geïnterviewde deskundigen wijzen erop dat de aard van het werk voordat de partner overleed, van belang is voor het verloop van het rouwproces. Een baan met veel regelmogelijkheid heeft daarbij een positieve invloed. Ook als de nabestaande dat werk met plezier en bevlogenheid deed en krediet heeft opgebouwd, dan heeft dat een positief effect op het rouwproces en de terugkeer naar dat werk.

We weten dat rouw het functioneren en de inzetbaarheid van de nabestaande op het werk beïnvloedt. De belastbaarheid van rouwenden is lager dan voorheen, vanwege zowel psychische als fysieke gezondheidsklachten als gevolg van de rouw. Werkgevers worden dus geconfronteerd met fysieke en psychische beperkingen van de rouwende werknemer.

Heeft uw werknemer extra ondersteuning nodig om weer aan het werk te kunnen gaan? Neem dan eens contact met ons op!

De cijfers:

Rouw heeft een grote impact op de inzetbaarheid van rouwenden. Door zowel psychische als fysieke gezondheidsklachten is de belastbaarheid van rouwenden lager dan in een niet-rouwende situatie. De effectiviteit van rouwenden op de werkvloer is daardoor over het algemeen lager dan vóór het verlies.

– jaarlijks verliezen circa 230.000 werknemers een dierbare;

– jaarlijks ondervinden circa 100.000 mensen ernstige problemen met de verwerking van het overlijden van een dierbare;

– jaarlijks worden 15.000 mensen uit de beroepsbevolking tussen 20 en 65 jaar geconfronteerd met het overlijden van hun partner;

– bijna één op elke vier werkenden keert na het overlijden van de partner helemaal niet meer terug naar de ‘oude’ werkplek (bijvoorbeeld door arbeidsongeschiktheid, door andere prioriteiten of door verandering van werkgever);

– eveneens een kwart van de werkende nabestaanden keert in deeltijd terug naar de ‘oude’ functie

– circa 50% keert wel volledig terug in de oude functie;

– na het overlijden van de partner wordt door achtergebleven vrouwen gemiddeld 124 dagen en door mannen gemiddeld 93 dagen verzuimd (cijfers van 365/ArboNed over alle rouwgerelateerde klachten);

– eenmaal aan het werk, meldt 40% zich na kortere of langere tijd weer ziek als gevolg van (onverwerkte) rouw. Ziekteverzuim na werkhervatting is voor een groot deel toe te schrijven aan onvoldoende of verkeerde opvang en ondersteuning op de werkvloer.

 Wat is rouw?

Onder rouw wordt een scala aan reacties en gevoelens verstaan die kunnen optreden na een betekenisvol verlies. Rouwen is dan ook een complex emotioneel syndroom. Ingrijpende verliezen kunnen behalve de dood van een dierbare ook verlies van het werk, van een huwelijk of van gezondheid zijn. Er zijn geen regels voor het verwerken van een verlies en voor de tijd die daarvoor nodig is. Rouwen is een individueel proces; verwerken doet iedereen op een eigen manier.

(bron: “Rouw en werk, explorerend onderzoek naar de re-integratie van nabestaanden”, Astri beleidsonderzoek en –advies)

Nieuws archief